حجت الاسلام والمسلمین محمد جواد قائمی در یادداشتی با عنوان «نگاه پارادوکسیکال در رفتارهای فرهنگی جامعه ایران» آورده است: یکی از سوالات مهمی که اذهان اندیشمندان را در مطالعه، تولید و بسط مولفه های تمدنی بخود جلب و مشغول می‌کند، جواب به این سوال است که زیربنای تمدن، چه چیزی است؟ آیا اقتصاد را می توان زیربنای آن قرار داد و با اصلاح آن، تمامی رو بنا های فرهنگی و اجتماعی، باز تولید خواهند شد و یا اینکه اصل و زیربنای هر حرکت نوسازی و تمدن سازی در جوامع انسانی، مسئله توجه و تولید فرهنگ و اسلوب زیستی است؟ چرا که با اصلاح فرهنگ یک جامعه، تناسب ساختاری و تولید ساختارهای متناسب هر بعد از زیست انسانی، اعم از  اقتصاد و غیر آن شکل خواهد گرفت، زیرا که فرهنگ در حقیقت همان نرم افزار راه انداز بعد سخت افزاری زیست انسانی است.

آنچه در مراجعه و استفاده از استناد به آموزه‌های دینی و به خصوص شریعت اسلام می توان به آن اذعان یافت، این نکته خواهد بود که فرهنگ، زیرساخت اصلی هر حرکت تکاملی در جوامع اسلامی بوده است که مبنا و محور آن حصول شناخت به هویت اصلی انسان است و این همان نکته مهمی می باشد که تجربه زیست بشری بعد از دوره پرهیاهوی مدرنیته در قرن ۱۹ و شروع جریان پست مدرنیسم توسط اندیشمندان غربی نیز به آن اعتراف شده است، تا جایی که افرادی همچون میشل فوکو، معنویت گرایی سیاسی را در شکل گیری انقلاب اسلامی ایران، بعنوان پاسخ به بحران هویت ایرانیان در فرایند مدون سازی مطرح می کنند.

 اما نکته مهمی که در این نوشتار به دنبال اهمیت بخشی به آن هستیم، بروز رفتارهای دوگانه کاملا متضاد در جامعه انقلابی ایران بخصوص از سوی افرادی همچون بازیگران سینما در طبقه متوسط و جوانان است که گویای وجود علائم شکل گیری تضاد هویتی در جامعه است، هرچند می توان بخشی از این رفتارها را در قالب مدگرایی و دوران گذار، تحلیل و اغماض نمود ولی بخش مهم و حساسیت بخش برای متولیان فرهنگی، تبدیل شدن این گزاره ها و رفتارهای پارادوکس به یک هنجار عمومی، از سطح طبقات خاص اجتماعی به سطح عمومی تر آن است.

 از جمله رفتارهای دوگانه ادعاهای ایرانیت و ناسیونالیستی، در عین زیست غربی و عدم تلاش در هویت بخشی ایرانی، یا کم توجهی به مناسک دینی، با نگاه های روشنفکرانه، در عین انجام مناسک جهانی تقدس بخش، متاثر از کلیسای پرتستانی همچون جشن هالووین به عنوان جشن عید مقدس، یا تاکید بر خانواده و نظام هنجاری خانواده، در حین برگزاری جشن ولنتاین به صرف تمرکز بر پوسته ظاهری آن و غفلت از انتقال آموزه های فلسفی و معرفتی در درازمدت، در قالب مهندسی معکوس فرهنگی (انتقال مفاهیم از طریق نمادها) هستیم.

توجه به این موضوعات اجتماعی_فرهنگی با توجه به هویت فرهنگی انقلاب اسلامی ایران، برای همه دوستداران انقلاب و متولیان رفتارهای فرهنگی، بسیار حائز اهمیت است، بخصوص برای جامعه حوزوی که رهبران حرکات فرهنگی هستند و این اهمیت باید برای ما زمانی دغدغه بیشتری تولید کند که دشمنان انسانیت و انقلاب ایران بدنبال آن است تا از طریق ترویج و اسلوب سازی این گونه رفتارها، با دور ساختن انسان از فطرت انسانی و تنزل آن به غریزه و دور سازی او از خدا محوری به انسان محوری، او را بعد از بحران معنویت گرایی و خانواده به سمت بحران هویت انسانی سوق دهد، که متاسفانه علائم آن در جوامع غربی و برخی جوامع اسلامی، از ازدواج های همجنسگرایی با غیر انسان و غیر جاندار تا ظهور در مراکز و محیط‌های عمومی به شکل سگ و اسب بروز و ظهور یافته است، لذا ضروری است با توجه دغدغه مندانه به رفتارهای عمومی در سطح اجتماع و بخصوص الگوسازی از سوی سلبریتی ها، نسبت به تولید و ترویج آنتی تز ها و فرهنگی اقدام کنیم.

انتهای پیام ۳۱۳/۴۸